Sildenafil Teva- Substancja czynna: SILDENAFIL- 100 mg- działanie ok. 4 godziny

Czym jest Sildenafil?

Pierwotnie ten składnik miał obniżać ciśnienie krwi. Piętnaście lat temu, we wrześniu 1992 firma Pfizer zarejestrowała substancję UK-92480 do badań klinicznych – nie jako środek obniżający ciśnienie krwi, ale jako środek wzmacniający seksualność. Do tej pory wmawiano mężczyznom, że ich problem leży w ich głowie, ich partnerze, stresie w biurze, niezdrowym stylu życia.
Do czasu wynalezienia Viagry mężczyźni z zaburzeniami erekcji otrzymywali psychoterapię. Nie było innej terapii. Jednak kiedy stało się jasne, że problemem było zwężenie najmniejszych naczyń prącia, które można było rozszerzyć za pomocą leków, zaburzenia erekcji zniknęły. Od tego czasu powstało wiele leków na bazie tej substancji, a jednym z nich jest Sildenafil Teva. Dziś ponad 30 milionów ludzi na całym świecie stosuje tabletki na zaburzenia erekcji. Aktywny składnik sildenafil może pomóc nie tylko w zaburzeniach erekcji, ale także w problemach czasowych w pracy zmianowej. Różne badania sugerują, że sildenafilmoże być również dobrym lekarstwem na pamięć. Nie wiadomo, jak dochodzi do tego efektu. Amerykańscy naukowcy z Auburn University w Alabamie stawiają tezę, że substancja przekaźnikowa cGMP, która rozszerza naczynia u mężczyzn, zwiększa przepływ krwi i transportuje więcej glukozy do mózgu.

Jak dział Sildenafil Teva?

Rozkład tej substancji przekaźnikowej jest zwykle kontrolowany przez tlenek azotu. Sildenafil Teva interweniuje w ten proces, spowalniając rozkład cGMP. Efekt, który może również pomóc pacjentom z chorobą Alzheimera. Selektywny inhibitor PD E 5 specyficznego dla cGMP, który odpowiada za rozkład cGMP w ciele jamistym prącia. Aktywnie wzmacnia działanie tlenku azotu na mięśnie gładkie ciał jamistych oraz zwiększa przepływ krwi do penisa. Gdy łańcuch NO-cGMP jest aktywowany, co obserwuje się podczas podniecenia seksualnego, hamowanie PD E 5 prowadzi do wzrostu cGMP w ciele jamistym. Efekt farmakologiczny osiąga się tylko w obecności stymulacji seksualnej. Aktywność wobec PD E 5 jest 10-10000 razy wyższa niż aktywność wobec innych izoenzymów PD E (1, 2, 3, 4, 6).

Jest metabolizowany głównie przez CYP3A4, CYP3A5, CYP3A7 (szlak główny) i CYP2C9 (szlak dodatkowy) izoenzymów mikrosomalnych wątroby z tworzeniem metabolitów. Głównym aktywnym metabolitem we krwi jest metabolit N-demetylowy, którego aktywność wynosi 50% aktywności syldenafilu. Całkowity prześwit wynosi 41 l/h. T1 / 2 sildenafilu i N-desmetylometabolitu - 3-5 h. Jest wydalany w postaci nieaktywnych metabolitów z kałem (80%) i nerkami (15%). U pacjentów z niewydolnością nerek (CC poniżej 30 ml/min), marskością wątroby oraz u osób starszych klirens sildenafilu jest zmniejszony. Substancja czynna osiąga maksymalne stężenie w osoczu krwi około 60 minut po spożyciu. Cztery godziny po spożyciu połowa składnika aktywnego jest ponownie rozkładana. Za rozpad odpowiada głównie wątroba.

Kiedy nie stosować Sildenafil Teva?

Przeciwwskazania to nadwrażliwość; jednoczesne przyjmowanie dawców tlenku azotu lub azotanów w dowolnej postaci. Choroby serca, anatomiczne deformacje prącia, anemia sierpowata, szpiczak mnogi, białaczka, dzieciństwo. Nie wolno stosować sildenafilu, jeśli masz:

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub którykolwiek ze składników.
• Wystąpił u ciebie niedawny zawał serca lub udar.
• Ciężkie choroby sercowo-naczyniowe, takie jak niewydolność serca (niewydolność serca ) lub niestabilna dusznica bolesna (ucisk w klatce piersiowej).
• Jednoczesne przyjmowanie azotanów (np. nitrogliceryny, ISMN) lub innych dawców NO (np. molsidomin, riocyguat).
• Niskie ciśnienie krwi (poniżej 90/50 mmHg).
• Choroby oczu, takie jak niedokrwienna neuropatia nerwu wzrokowego lub choroby dziedziczne siatkówki (np. barwnikowe zwyrodnienie siatkówki ).
• Ciężka niewydolność wątroby lub nerek.

Jednoczesne stosowanie leków rozszerzających naczynia krwionośne, takich jak tzw. donory NO (np. azotany, molsydomina, nikorandyl, azotyn amylu, nitroprusydek sodu) może znacznie obniżyć ciśnienie krwi. Aby uniknąć zagrażających życiu konsekwencji, Sildenafilu nie wolno stosować razem z takimi lekami. Z tego samego powodu pacjenci z zawałem serca, którzy wcześniej przyjmowali sildenafil, nie powinni być leczeni azotanami. Ciśnienie krwi jest również niebezpiecznie obniżane w połączeniu z lekami na nadciśnienie, takimi jak tzw. alfa-blokery (np. doksazosyna ). Sildenafil jest rozkładany głównie w wątrobie przy użyciu pewnych enzymów wątrobowych (CYP3A4 i, w mniejszym stopniu, CYP2C9). Enzymy te mogą być hamowane przez niektóre leki (inhibitory CYP), co może ogromnie zwiększyć zarówno działanie, jak i skutki uboczne Sildenafilu. Z tego powodu leku nie wolno stosować razem z inhibitorami CYP3A4. Należą do nich, na przykład, środki przeciwgrzybicze ketokonazol i itrakonazol, antybiotyk erytromycyna, środek żołądkowy cymetydyna i środki przeciwko HIV, sakwinawir i ritonawir. Niektóre leki (induktory CYP) mogą również zwiększyć aktywność enzymów wątrobowych. Zmniejszy to skuteczność Sildenafilu. Przykładami induktorów CYP3A4 są leki przeciwpadaczkowe fenobarbital, fenytoina i karbamazepina.

Jak stosować Sildenafil Teva??

Należy stosować około 1 godziny przed planowaną aktywnością seksualną. Pojedyncza dawka dla dorosłych wynosi 50 mg raz na dobę. Niekiedy można zwiększyć do 100 mg lub zmniejszyć do 25 mg. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek oraz u pacjentów w podeszłym wieku dostosowanie dawki nie jest wymagane.

Przed zastosowaniem leku należy przeprowadzić dokładne badanie pacjenta w celu zdiagnozowania zaburzeń erekcji i ustalenia przyczyn ich wystąpienia. Konieczna jest ocena ryzyka wystąpienia ciężkich działań niepożądanych związanych z aktywnością seksualną u pacjentów z chorobami układu krążenia, a także przyjmowanych jednocześnie leków. Sildenafil powoduje łagodny spadek ciśnienia krwi. Na hipotensyjne działanie sildenafilu szczególnie podatni są pacjenci z niedrożnością lewej komory lub rzadkim zespołem mnogiej atrofii. Przed zastosowaniem sildenafilu u takich pacjentów należy wykluczyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych niskiego ciśnienia tętniczego podczas aktywności seksualnej. Większość działań niepożądanych ze strony układu sercowo-naczyniowego rozwija się bezpośrednio po stosunku lub krótko po nim. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania kilku różnych leków w leczeniu zaburzeń erekcji.

Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z anatomicznymi deformacjami prącia (kątowanie, zwłóknienie jamiste lub choroba Peyroniego), a także u pacjentów z chorobami predysponującymi do priapizmu (niedokrwistość sierpowata, szpiczak, białaczka). Jeśli masz wadę wzroku, natychmiast skonsultuj się z lekarzem. Dawki powyżej 200 mg nie zwiększają skuteczności, ale zwiększają częstość i nasilenie zależnych od dawki skutków ubocznych.

W przypadku wystąpienia działań niepożądanych ze strony układu nerwowego i narządów zmysłów pacjentom zaleca się powstrzymanie się od prowadzenia samochodu, a także zachowanie ostrożności podczas wykonywania czynności wymagających koncentracji uwagi i szybkości reakcji psychomotorycznych.