Ćwiczenia na przedwczesny wytrysk

Przedwczesny wytrysk, choć kojarzony raczej z mężczyznami w bardzo młodym wieku, którzy dopiero zaczynają swoje współżycie seksualne, dotyka niemal co trzeciego mężczyznę po czterdziestym roku życia, a obok równie częstych problemów z potencją jest najczęściej pojawiającym się zaburzeniem w tej sferze aktywności męskiej.

Przedwczesny wytrysk to stan, kiedy po osiągnięciu stanu wysokiego podniecenia, dochodzi w niezwykle krótkim czasie do wytrysku. Ten jest całkowicie niekontrolowany przez mężczyznę i w praktyce uniemożliwia odbycie satysfakcjonującego obie strony stosunku płciowego. Jeśli pojawia się po dłuższych okresach abstynencji seksualnej lub występuje w niezwykle młodym wieku, to nie należy się martwić. Stan taki jest normalny, a po upływie pewnego czasu stan i możliwości seksualne przestają wzbudzać zaniepokojenie. W przypadku kiedy problem dotyka osobę dorosłą, doświadczoną i jest permanentny, powinniśmy zastosować środki zaradcze.

Musimy mieć świadomość, że bardzo trudno wskazać jednoznaczną przyczynę występowania przedwczesnych wytrysków. Może to być związane z ogólnym stresem, niewydolnością organizmu, stanami lękowymi, a nawet brakiem emocjonalnej więzi z partnerką. Dobra wiadomość jest taka, że współcześnie potrafimy sobie radzić z takimi problemami. Przede wszystkim wskazane jest wyeliminowanie wszelkich czynników, które mogą sprawiać, że jesteśmy przemęczeni oraz zestresowani. Oznacza, to dłuższy sen, mniej pracy, więcej zdrowej zbilansowanej diety oraz podjęcie odpowiednich ćwiczeń. Te należy zastosować, zanim podejmie się leczenie farmakologiczne. Ćwiczenia są bowiem najbardziej naturalną formą walki z problemem, a jednocześnie najmniej inwazyjną i pozbawioną ewentualnych efektów ubocznych. Wymagają od osoby zainteresowanej dużo zaangażowania i pracy, a także niestety czasu. Większość z nich wiąże się też ze wtajemniczeniem partnerki.

Podstawowym ćwiczeniem, które powinno pozwolić nam na stosunkowe wydłużenie zbliżenia, jest stosunek przerywany. Zasada jest tutaj banalnie prosta. Kiedy czujemy, że zbliża się moment wytrysku, przerywamy kopulacje i wyjmujemy penisa z pochwy. Po odczekaniu kilku chwil możemy ponownie wrócić do stosunku seksualnego, aby przy zbliżającym się wytrysku, znowu go przerwać. Tak prowadzone ćwiczenie pozwoli nam na ograniczone odzyskanie kontroli nad orgazmem i umożliwi przedłużanie stosunków płciowych. Podobne ćwiczenia możemy wykonywać samodzielnie, podczas zwykłej masturbacji. Tak samo, wielokrotnie przerywamy stymulacje narządów płciowych, kiedy tylko zbliża się moment wytrysku. Jeśli nie chcemy stosować metody przerywania stosunku, to możemy starać się zwalniać tempo jego odbywania. Przy zbliżającym się wytrysku należy nieco ograniczyć ruchy frykcyjne i nabrać kilka głębokich oddechów. W ten sposób uzyskamy kontrolę nad swoim ciałem, a akcja serca zostanie unormowana, co pozwoli na opóźnienie momentu wytrysku. Warto także stosować uciskanie penisa u jego podstawy, a także pomiędzy kroczem a odbytem. Te czynności może na nasze życzenie wykonywać partnerka, czym oczywiście opóźni znacznie finał kopulacji.

Domowym sposobem na przedwczesny wytrysk są też oczywiście ćwiczenia na mięśnie Kegla. To partie mięśni, które odpowiadają za utrzymywanie narządów miednicy. Ich wykonywanie jest absolutnie proste i nie wymaga żadnych szczególnych przygotowań. Można też ćwiczyć w tym wypadku w samotności, bez konieczności wtajemniczania osób trzecich w czynności. Całe ćwiczenia polega na wstrzymywaniu strumienia moczu podczas wizyty w ubikacji i napinaniu mięśni podczas występowania erekcji. Czynność tą, możemy powtarzać nawet do kilkunastu razy jednorazowo i kiedy uda nam się napiąć mięśnie Kegla powinniśmy starać się utrzymać je w tym stanie, jak najdłużej. Metoda ta jest szczególnie polecana przez ekspertów i specjalistów, jako dająca najlepsze rezultaty i stosunkowo najmniej krępująca oraz problematyczna.

W przypadku kiedy żadne ćwiczenia nie dają satysfakcjonujących rezultatów, należy skonsultować się z lekarzem i poddać się terapii farmakologicznej lub sesji psychologicznej.