Szybka i dyskretna dostawa
Darmowa wysyłka przy zamówieniu powyżej 249 zł
Darmowa wysyłka przy zamówieniu powyżej 249 zł
Cena: zł
Cukrzyca to choroba przewlekła, która w znaczny sposób zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń erekcji u mężczyzn. Szacunkowo, około 35%-75% mężczyzn zmagających się z cukrzycą cierpią na zaburzenia erekcji. Problem dotyczy zarówno cukrzycy typu I, jak i typu II.
Szansa na prawidłową diagnozę, czyli rozpoznanie zaburzeń erekcyjnych w wyniku cukrzycy zwiększa się w zależności od czasu trwania choroby, wiekiem diabetyka, stopniem kontroli cukrzycy, a także ewentualnymi innymi powikłaniami.
Zaburzenia erekcji to niemożność uzyskania lub utrzymania wzwodu w stopniu umożliwiającym odbycie satysfakcjonującego stosunku dla obu partnerów. Problemy z potencją niekorzystnie wpływają na jakość życia partnerów, w szczególności mężczyzny.
Zaburzenia erekcji stwierdza lekarz w sytuacji, gdy co najmniej 25% prób stosunków płciowych jest niesatysfakcjonujące dla partnerów.
Zaburzenia erekcji mogą wystąpić zarówno w przypadku mężczyzn zmagających się z cukrzycą typu I, jak i typu II. W wyniku powikłań w obu przypadkach powstaje tzw. neuropatia cukrzycowa, czyli uszkodzenie nerwów oraz mikroangiopatia cukrzycowa – uszkodzenie małych naczyń krwionośnych, które w istotny sposób wpływają na zaburzenia erekcji.
Ryzyko wystąpienia zaburzeń erekcji pojawia się w obu przypadkach, wpływ na zaburzenia erekcji ma także otyłość brzuszna, insulinooporność oraz hipogonadyzm – nieprawidłowa funkcja jąder, występujący przede wszystkim u diabetyków.
Zaburzenia erekcji u mężczyzn cierpiących na cukrzycę mogą mieć różny charakter, do najczęstszych należą:
- całkowita niezdolność do uzyskania wzwodu;
- znaczne wydłużenie czasu niezbędnego do uzyskania erekcji;
- krótkotrwała erekcja, zanikająca przed uzyskaniem orgazmu;
- erekcja niecałkowita, która uniemożliwia odbycie satysfakcjonującego stosunku seksualnego.
Zarówno cukrzyca typu I, jak i typu II może przyczynić się do wystąpienia mniej lub bardziej uciążliwych zaburzeń erekcji. Ryzyko wystąpienia zaburzeń zwiększa się w przypadku cukrzycy niekontrolowanej.
W porównaniu z osobami zdrowymi, zaburzenia erekcji u osób chorych na cukrzycę pojawiają się 10-15 lat wcześniej, mają cięższy przebieg, a leki wykazują się mniejszą skutecznością.
Do czynników, które zwiększają ryzyko wystąpienia zaburzeń erekcji należą:
- powikłania cukrzycowe;
- przewlekły stres;
- choroby współistniejące (np. nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia);
- nadużywanie alkoholu;
- palenie papierosów;
- stosowanie niektórych leków (np. leki przeciwdepresyjne, leki obniżające ciśnienie tętnicze – β-blokery, diuretyki tiazydowe, spironolakton);
- otyłość i nadwaga;
- zabiegi operacyjne lub radioterapia;
- dolegliwości endiokrynologiczne.
Podstawowym czynnikiem leczenia zaburzeń erekcji w przypadku osób chorych na cukrzycę jest zniwelowanie przyczyny zaburzeń. W praktyce oznacza to, że konieczna jest redukcja masy ciała, odpowiednia aktywność fizyczna, unikanie sytuacji stresowych, a także zaprzestanie palenia papierosów oraz spożywania alkoholu. Wskazane jest także stosowanie odpowiednich leków, np. Viagry.
Jeśli tabletki okażą się nieskuteczne, lekarz może zastrzyki podawane do ciał jamisrych prącia lub poprzez cewkę moczową – są to jednak metody inwazyjne, które mogą spowodować uszkodzenie struktur prącia.
W przypadku niskiego stężenia testosteronu stosuje się preparaty normalizujące poziom tego hormonu, w łagodnych i umiarkowanych zaburzeniach erekcji pomocne okazują się preparaty pochodzenia roślinnego, dostępne bez recepty, natomiast jeśli przyczyną zaburzeń są dolegliwości o podłożu psychologicznym – zazwyczaj stosuje się psychoterapię.
Warto także pamiętać, że prawidłowe leczenie cukrzycy oraz chorób współistniejących w znaczny sposób pozwala zapobiegać powstawaniu zaburzeń erekcyjnych. Istotnym czynnikiem jest także prowadzenie zdrowego trybu życia, aktywność fizyczna oraz unikanie sytuacji stresowych.